Janusz Wichowski

---

Kariera sportowa

Kariera klubowa

Janusz Wichowski, utalentowany koszykarz, swoją przygodę ze sportem rozpoczął w zespole Budowlani Jelenia Góra, gdzie grał od 1949 roku. Jego pierwszym trenerem był Marian Koczwara. Po ukończeniu szkoły średniej w 1953 roku, przeszedł do drugoligowego Ogniwa Wrocław, z którym w sezonie 1953/1954 uplasował się na pierwszej pozycji w grupie południowej II ligi, a następnie zdobył trzecie miejsce w turnieju finałowym o awans do ekstraklasy.

W sezonie 1954/1955 z drużyną zajął drugą lokatę w grupie B II ligi. W 1955 roku przeszedł do pierwszoligowej Polonii Warszawa, gdzie w swoim debiutanckim sezonie w ekstraklasie zajął z zespołem piąte miejsce oraz zdobył tytuł króla strzelców, osiągając 417 punktów. W 1957 roku, wicemistrzostwo, które zdobył z drużyną, było przedsmakiem sukcesów, jakie miały nadejść.

W 1959 roku zdobył mistrzostwo Polski oraz kolejny tytuł króla strzelców z imponującą liczbą 599 punktów, a w 1960 roku kolejny raz został wicemistrzem oraz trzy razy królował w klasyfikacji strzelców, zdobywając 563 punkty. W 1960 roku przeniósł się do Legii Warszawa, z którą cieszył się z mistrzostwa Polski w 1961, 1963 oraz 1966 roku i zdobył brązowy medal mistrzostw Polski w 1962 roku. W sezonie 1963/1964, uzyskał czwarty tytuł najskuteczniejszego strzelca ligi, zdobywając 593 punkty.

Wichowski miał zaszczyt występować w meczu przeciwko drużynie gwiazd NBA 4 maja 1964 roku. W składzie tamtego zespołu znajdowali się legendarni zawodnicy, tacy jak Bill Russell, Bob Pettit oraz Oscar Robertson. W tym spotkaniu zdobył 24 punkty, co było równocześnie wynikiem liderującym w zespole amerykańskim, dokładnie tak samo jak Tom Heinsohn. Na boisku występował obok Jerzego Puskuna, Andrzeja Pstrokońskiego, Tadeusza Suskiego oraz Stanisława Olejniczaka. Mimo kontuzji drużyna warszawska przegrała 76-96, ale różnica punktów pozostawała najmniejsza wśród rywalizujących zespołów.

Po zakończeniu sezonu 1967/1968, Janusz odszedł z Legii i przez kolejny rok grał w belgijskiej drużynie II ligi w Brugge. Następnie wzmocnił II-ligową Skrę Warszawa, z którą w sezonie 1970/1971 wywalczył awans do ekstraklasy. W 1971 roku przeniósł się do Francji, gdzie pełnił rolę grającego trenera w drużynach Marly oraz Escaudain, funkcjonując na niższych poziomach rozgrywkowych. Po zakończeniu kariery sportowej w wieku 46 lat, pozostawił po sobie niezatarte ślady w historii polskiego basketu.

Kariera reprezentacyjna

Jego debiut w reprezentacji Polski seniorów przypadł na 13 lipca 1956 roku, kiedy to w towarzyskim meczu z Chinami zdobył 13 punktów. Największym osiągnięciem Wichowskiego w międzynarodowej rywalizacji było zdobycie wicemistrzostwa Europy w 1963 roku oraz brązowego medalu mistrzostw Europy w 1965 roku. W trakcie swojej kariery w reprezentacji nosił numery 13 oraz 4.

Janusz Wichowski występował także dwukrotnie na Igrzyskach Olimpijskich: w 1960 roku zajmując 7. miejsce oraz w 1964 roku, kończąc na 6. miejscu. Wystąpił w mistrzostwach świata w 1967, gdzie Polska zajęła 5. miejsce oraz potykał się na mistrzostwach Europy w latach 1957 (7 miejsce), 1959 (6 miejsce) i 1961 (9 miejsce). Wichowski był najskuteczniejszym strzelcem polskiej reprezentacji podczas ME w latach 1957, 1959 i 1961. W trakcie Igrzysk Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku był drugim strzelcem w klasyfikacji, zdobywając 166 punktów, wyprzedzając go tylko Radivoj Korac, który uzyskał 192 punkty.

Jego kariera w reprezentacji Polski zakończyła się w 1967 roku, a na koncie zgromadził 224 mecze, w których zdobył łącznie 2970 punktów. Jego wkład w rozwój polskiej koszykówki pozostanie w pamięci wielu pokoleń.

Życie prywatne

Janusz Wichowski to postać, której życie prywatne pełne jest interesujących wątków. Ukończył technikum ekonomiczne w Jeleniej Górze, co stało się solidnym fundamentem jego przyszłych wyborów zawodowych. Następnie podjął studia na Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, co pokazuje jego zaangażowanie w rozwój osobisty.

W roku 1968 ożenił się z Iwoną Wichowską, byłą tancerką Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Para doczekała się dwojga dzieci, co niewątpliwie wpłynęło na jakość ich życia rodzinnego. Po zakończeniu kariery sportowej, Janusz Wichowski związał się z edukacją, pracując jako trener oraz nauczyciel wychowania fizycznego, co podkreśla jego pasję do sportu i chęć inspirowania młodszych pokoleń.

Janusz mieszkał w Marly we Francji, co może wskazywać na jego międzynarodowe związki oraz otwartość na różnorodność kulturową. W 2005 roku, obok Ludwika Miętty-Mikołajewicza, Bohdana Przywarskiego, Marka Paszuchy oraz Alojzego Chmiela, Janusz został jednym z honorowych członków Polskiego Związku Koszykówki, co jest znaczącym wyróżnieniem w jego karierze.

Niestety, w styczniu 2013 roku Wichowski doznał zawału serca, a 31 stycznia zmarł w szpitalu w Valenciennes. Jego odejście pozostawiło pustkę w społeczności sportowej, w której zdobył szacunek i uznanie.

Osiągnięcia

Drużynowe

Janusz Wichowski osiągnął wiele znakomitych wyników w rozgrywkach drużynowych, co czyni go jedną z kluczowych postaci polskiego sportu. Można wymienić m.in.:

• czterokrotne mistrzostwo Polski zdobyte w latach 1959, 1961, 1963 oraz 1966,
• trzykrotne zdobycie tytułu wicemistrza Polski w latach 1957, 1960 oraz 1968,
• brązowy medal mistrzostw Polski w 1962,
• zwycięstwo w Pucharze Polski w 1968,
• udział w międzynarodowych rozgrywkach Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, gdzie brał udział w finałowym turnieju w 1959/1960, a także w latach 1960–1962, 1963/1964 (TOP 8), oraz w drugiej rundzie w latach 1966–1968,
• awans do I ligi ze Skrą Warszawa w 1971.

Indywidualne

W zakresie osiągnięć indywidualnych, jego talent również się wyróżnia. Janusz był:

• sześciokrotnym liderem strzelców polskiej ligi w latach 1956–1960 oraz 1964,
• powołany do reprezentacji gwiazd Europy w 1964.

Reprezentacja

W narodowych barwach odnosił również sukcesy:

• wicemistrzostwo Europy w 1963,
• brązowy medal mistrzostw Europy w 1965,
• zwycięstwo w Pucharze Narodów w 1966, gdzie rywalizowano we Francji,
• uczestnictwo w igrzyskach olimpijskich z wynikami: 7. miejsce w 1960 oraz 6. miejsce w 1964,
• udział w mistrzostwach świata, gdzie w 1967 zajął 5. miejsce,
• uczestnictwo w mistrzostwach Europy, z wynikami: 7. miejsce w 1957, 6. miejsce w 1959, 9. miejsce w 1961 oraz brał udział w 1963 i 1965.

Oprócz tego Janusz Wichowski zdobył wyróżnienia indywidualne w zakresie skuteczności rzutów wolnych:

• lider w kategorii rzutów wolnych na igrzyskach olimpijskich w 1964, osiągając 87,8%,
• lider Eurobasketu w 1963 z wynikiem 85,3%,
• drugie miejsce na liście najlepszych strzelców igrzysk olimpijskich z wynikiem 20,5 w 1960.

Inne

W ostatnich latach swojej kariery Janusz został uhonorowany odznaką honorowego członka Polskiego Związku Koszykówki w 2005 roku, co stanowi potwierdzenie jego zasług dla tego sportu.

---

Oceń: Janusz Wichowski

---