Alojza Bucholtz


Alojza Anna Florentyna Bucholtz, znana również jako Alojza Bucholtz, przyszła na świat 21 czerwca 1832 roku w Chełmie. Przez swoje życie stała się jedną z kluczowych postaci polskiego teatru.

Odeszła z tego świata 25 stycznia 1914 roku w Lublinie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny oraz znaczący wpływ na rozwój kultury teatralnej w Polsce.

Była nie tylko utalentowaną aktorką teatralną, ale także zafascynowaną tańcem tancerką. W ciągu swojej kariery zajmowała się również kierowaniem teatrów prowincjonalnych oraz organizacją ruchu teatralnego, co przyczyniło się do popularyzacji sztuki w regionach poza dużymi miastami.

Kariera aktorska

Alojza Bucholtz rozpoczęła swoją karierę aktorską w zespole Pauliny Biernackiej w 1850 roku. Wkrótce potom występowała w różnych grupach teatralnych, zyskując uznanie w środowisku artystycznym. Jej występy obejmowały wiele uznanych zespołów, takich jak Ludwiki Kłyszyńskiej w latach 1855-1857 oraz Józefa Barańskiego w latach 1857-1859, a także Aleksandra Ładnowskiego w okresie 1860-1861.

W kolejnych latach Alojza współpracowała z Mikołajem Bucholtzem (1864-1865) oraz Feliksem Leonem Stobińskim, z którym występowała w latach 1866 oraz 1875-1876. Jej talent docenił także Henryk Modzelewski w 1866 roku oraz Jan Russanowski w 1868 roku.

W sezonie 1871/1872 Alojza należała do zespołu Pawła Ratajewicza, a przez następne lata znów współpracowała z Józefem Cybulskim (1875) oraz Wawrzyńcem Kasprzykowskim (1877). W 1878 roku występowała z Władysławem Krzyżanowskim, a w tym samym roku wchodziła w skład zespołu Anny Dudtow oraz Władysława Gostyńskiego (1879).

W 1879 roku Alojza występowała także z Józefem Głodowskim i brała udział w produkcjach u Bolesława Kremskiego oraz Hipolita Wójcickiego. Jej współpraca z Henrykiem Krauzym miała miejsce w latach 1880-1881, a z Mieczysławem Krauzem w 1881 roku. U Juliana Grabińskiego wystąpiła w latach 1882 oraz 1887-1888.

Alojza występowała również na deskach warszawskich teatrów ogródkowych, takich jak „Alhambra”, „Grenada”, „Pod Sękiem”, „Wenecja” oraz „Eldorado”. Jej role obejmowały między innymi postacie Kasi w „Okno na pierwszym piętrze”, Podstoliny w „Zemsta”, Żegociny w „Pan Damazy”, Pieprzykowskiej w „Piosnka wujaszka” oraz Barbary w „Werbel domowy”.

Zarządzanie zespołami teatralnymi

W 1869 roku, Alojza Bucholtz w Pułtusku stworzyła swój własny zespół teatralny, który nie ograniczał się jedynie do jednego miasta, ale również występował w Płocku.

W 1874 roku, kolejny zespół artystyczny, którego dyrekcją w sposób nominalny kierował jej syn, Aleksander Bucholtz, także został zorganizowany przez Alojzę.

W 1876 roku podjęła na krótki okres obowiązki w kierownictwie zespołu Feliksa Leona Stobińskiego, z którym to miała okazję występować w Janowie.

Życie prywatne

Była przyrodnią siostrą znanego aktora oraz reżysera teatralnego Aleksandra Ładnowskiego. W roku 1849 wzięła ślub z aktorem i przedsiębiorcą teatralnym Mikołajem Bucholtzem. Z tego związku urodził się ich syn, Aleksander, który również podążył artystyczną drogą, stając się aktorem oraz dyrektorem grup teatralnych.

Przypisy

  1. Henryk Krauze, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 07.03.2023 r.]
  2. Mikołaj Bucholtz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 02.03.2023 r.]
  3. Bucholtz Aleksander, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 71-72.
  4. Bucholtz Mikołaj, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 72.
  5. Ładnowski Aleksander, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 393-394.
  6. Krauze Henryk, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 334.
  7. a b c Bucholtz Alojza, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 72.

Oceń: Alojza Bucholtz

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:22