Marek Abramowicz


Marek Artur Abramowicz, urodzony 6 czerwca 1945 roku w Chełmie, to wybitny polski naukowiec, specjalizujący się w astrofizyce. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 200 publikacji, w których zgłębia zagadnienia z zakresu ogólnej teorii względności i astrofizyki wysokich energii.

Wśród jego kluczowych obszarów badań znajdują się teoria akrecji, czarne dziury, a także badania nad figurami równowagi gwiazd. Poza pracą badawczą, Marek Abramowicz pełni również rolę promotora dla wielu doktorantów, z których kilku osiągnęło najwyższe stanowiska akademickie w uznawanych uczelniach w Stanach Zjednoczonych, Europie oraz Chinach, w tym Piero Madau, Omer Blaes i Ewa Szuszkiewicz.

Życiorys

Pochodzenie i wykształcenie

Marek Abramowicz przyszedł na świat w Chełmie. Swoje dzieciństwo oraz młodzieńcze lata spędził w Gdańsku, gdzie zakończył naukę w IX Liceum Ogólnokształcącym. Jako uczeń tego liceum odniósł znaczące sukcesy, w tym tytuł finalisty w Olimpiadzie Matematycznej oraz zdobycie II miejsca w Olimpiadzie Astronomicznej. Po zakończeniu nauki postanowił kontynuować kształcenie na kierunku matematyki oraz astronomii na Uniwersytecie Wrocławskim, uzyskując dyplom magistra w roku 1968.

Działalność naukowa

Po ukończeniu studiów, przez rok pełnił funkcję asystenta u Andrzeja Hulanickiego w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Zważywszy jednak na swoje aspiracje, zdecydował się na rozwój kariery w obszarze fizyki teoretycznej i przeprowadził się do Warszawy. Pracę doktorską z tej dziedziny obronił na Uniwersytecie Warszawskim w 1974 roku, a jego promotorem był Andrzej Trautman.

Przez długi okres zatrudniony był w Centrum Astronomicznym Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Dodatkowo spędził rok na Uniwersytecie Stanforda w Kalifornii oraz dwa lata na Uniwersytecie Teksańskim w Austin. Od 1981 roku współpracował z zespołem kierowanym przez brytyjskiego kosmologa Dennisa Sciamę, na początku na Uniwersytecie Oksfordzkim, a później w włoskiej Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati(inne języki) (SISSA) w Trieście.

W latach 1990–1994 był profesorem w Nordic Institute for Theoretical Physics (Nordita) w Kopenhadze. Od 1993 roku osiedlił się na Uniwersytecie w Göteborgu oraz Uniwersytecie Technicznym Chalmersa, gdzie przewodzi katedrze astrofizyki. W 2004 roku otrzymał od prezydenta RP nominację na profesurę belwederską. Działa jako wizytujący profesor w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie. Jest członkiem wielu międzynarodowych stowarzyszeń, takich jak Międzynarodowa Unia Astronomiczna, Europejskie Towarzystwo Astronomiczne oraz Polskie Towarzystwo Astronomiczne, a także Old Fellow w Linacre College w Oksfordzie.

W latach osiemdziesiątych zaangażował się w działalność pisarską dla paryskiej „Kultury”. Jego prace popularnonaukowe były publikowane w takich czasopismach jak „Świat Nauki”, „Urania”, „Delta”, „Scientific American” oraz „American Journal of Physics(inne języki)”. Ponadto publikował także na łamach szwedzkiego „Forskning och Framsteg(inne języki)”. Prowadzi również badania dotyczące losów niemieckiej inteligencji w czasach rządów Adolfa Hitlera, daty śmierci Jezusa, a także historii hejnału z Wieży Mariackiej. Jego wystąpienia popularnonaukowe odbywają się m.in. w czeskim obserwatorium w Ondřejovie, znajdującym się w pobliżu Pragi. Jest aktywnym uczestnikiem cyklu wykładów na społecznych uniwersytetach, takich jak Uniwersytet w Bielicach, gdzie do tej pory przedstawił dziesięć popularnonaukowych wykładów. Jego najnowszą publikacją jest książka „Między Bogiem a prawdą. Metafizyczne przygody roztargnionego profesora” z 2023 roku.

Życie prywatne

Osobiście jest żonaty z Henryką Kozicką i ma dwoje dzieci: córkę Weronikę oraz syna Tomasza.

Nagrody

W dorobku Marka Abramowicza znajduje się wiele prestiżowych wyróżnień, które odzwierciedlają jego zasługi w dziedzinie nauki oraz współpracy międzynarodowej.

  • W 2000 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, który otrzymał za wybitne osiągnięcia w rozwijaniu polsko-szwedzkiej współpracy naukowej,
  • W 2007 roku zdobył szwedzką Nagrodę Sixtena Heymansa, przyznawaną co trzy lata przez Uniwersytet w Göteborgu, która jest przyznawana na przemian literatom i uczonym,
  • W 2011 roku otrzymał stypendium Fundacji Hasselblad, które jest formą nagrody przeznaczoną na kilkumiesięczny pobyt twórczy w zamku Grez-sur-Loing, należącym do fundacji,
  • W 2023 roku został uhonorowany Medalem Bohdana Paczyńskiego, przyznanym przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne,.

Oceń: Marek Abramowicz

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:11