Wacław Mrozowski

---

Życiorys

Wacław Mrozowski urodził się w rodzinie chłopskiej, będąc synem Antoniego Mrozowskiego oraz Marii z Falkowskich. Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie, gdzie zdobył wiele cennych umiejętności, kończąc seminarium nauczycielskie i zdobywając maturę w 1934 roku. Po ukończeniu nauki osiedlił się w Warszawie.

W stolicy był redaktorem szkolnego pisma Spójnia oraz pełnił funkcję członka komitetu redakcyjnego w Kuźni Młodych, gdzie w latach 1934-1936 współpracował z teatrem Reduta. Dodatkowo jego zaangażowanie w działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego, gdzie był sekretarzem wydawnictw, zakończyło się skandalem związanym z procesem Płomyka, który dotyczył oskarżeń o przemycanie komunistycznych treści w pismach dla dzieci. W tym procesie oskarżoną była także Wanda Wasilewska.

W 1939 roku Mrozowski przeniósł się do Radomia, gdzie podjął pracę w fabryce Ericssona. Po śmierci Józefa Czechowicza przejął odpowiedzialność za jego spuściznę literacką, co spotkało się z zarzutami o przywłaszczenie. W trakcie II wojny światowej został aresztowany przez Gestapo i spędził sześć miesięcy w więzieniu (1944).

Po zakończeniu działań wojennych Mrozowski osiedlił się na Dolnym Śląsku, gdzie aktywnie organizował Ludowy Instytut Literacko-Naukowy w Szczawnie-Zdroju oraz kierował dolnośląskim oddziałem Pioniera. W 1950 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie pracował w bibliotece na Widzewie. W latach 1961-1962 pełnił funkcję sekretarza łódzkiego oddziału Związku Literatów Polskich.

Mrozowski zmarł i został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej, pozostawiając po sobie szereg dokonań oraz wpływ na polską literaturę i edukację.

Twórczość

W twórczości Wacława Mrozowskiego można dostrzec silny wpływ artystyczny, przede wszystkim ze strony Józefa Czechowicza. Ta zależność była niemal twórcza, co objawiało się w naśladowaniu układów kompozycyjnych, składniowych oraz rytmicznych. Mrozowski przyjmował wielu artystycznych chwytów, które wprowadzał do swoich dzieł, co sprawia, że jego utwory wyróżniają się specyficznym zaśpiewem i wspomnieniowością, zwłaszcza w kontekście dzieciństwa oraz stron rodzinnych.

Jego poezja często charakteryzowała się wzdłużeniem toku wiersza, co tworzyło unikalny rytm i nastrój. Przyroda odgrywała również kluczową rolę w jego twórczości, będąc nie tylko tłem, ale i integralnym elementem jego wierszy. Mrozowski pozostawił po sobie szczegółowe wspomnienia z lat 1934-1935 pod tytułem Cyganeria, które ukazują jego artystyczne refleksje i obserwacje.

W planach autora była także książka o rodzinnym Chełmie z lat 1915-1935, zatytułowana Miasto, które kocham. Niestety, projekt ten nigdy nie doczekał się realizacji, co pozostawia pewien niedosyt w kontekście jego dorobku literackiego.

Dzieła

W twórczości Wacława Mrozowskiego można odnaleźć wiele intrygujących dzieł, które odzwierciedlają jego literackie zainteresowania oraz wpływy epokowe.

• Mosty nad życiem, wiersze, 1933,
• Antologia współczesnej poezji szkolnej, 1935,
• Rzeczywiście, wiersze, 1936 – pod wpływem poezji skamandryckiej oraz Kazimierza Andrzeja Jaworskiego,
• Dobranoc… Dobranoc…, 1936 – utwory osobiste i krajobrazowe z odcieniem sentymentalizmu,
• Cyganeria, wspomnienia, 1936,
• Trzepot motyli, wiersze z lat 1937–1940 (wydano prawdopodobnie 10 egzemplarzy na prawach rękopisu),
• Wiersze o śmierci, wiersze, 1941–1944, nigdy nie wydane,
• Liryki dolnośląskie, wiersze, 1948 – pocztówkowe pejzaże miast dolnośląskich,
• Ludziom czułym, wiersze z lat 1933–1955 dystrybuowane w maszynopisie,
• Drugi brzeg, wiersze, 1958,
• Akwarium, wiersze, 1960,
• Wiersze wybrane, 1962,
• Antologia lubelskich poetów dwudziestolecia międzywojennego, 1965,
• John Barleycorn, poemat, 1966, ekshibicjonistyczny, osobisty dokument o walce alkoholu z miłością, w którym po raz pierwszy wyzwolił się z zależności od Czechowicza,
• Tu pod każdym kamieniem moja młodość leży, wiersze, 1970 (pośmiertnie),
• Spojrzenie wstecz, wiersze, 1970 (pośmiertnie).

---

Oceń: Wacław Mrozowski

---