Anatolij Raftopułło

---

Życiorys

Anatolij Raftopułło był Rosjaninem, który w roku 1914 przeprowadził się z rodzicami na Krym. W okresie wojny domowej w Rosji stracił rodziców i stał się sierotą. W 1924 roku rozpoczął pracę w rezerwacie położonym w obwodzie chersońskim, gdzie zakończył edukację w szkole wiejskiej. W 1926 roku ukończył kursy dla traktorzystów, a następnie przez pewien czas pracował jako traktorzysta w sowchozie niedaleko Eupatorii.

W październiku 1929 roku Raftopułło został powołany do Armii Czerwonej. Jego służba miała miejsce w 54 samodzielnym szwadronie kawalerii, który wchodził w skład 9 Dywizji Kawalerii z siedzibą w Humaniu. Od września 1930 do maja 1931 pełnił funkcję pomocnika dowódcy plutonu, a także starszyny szwadronu. W kwietniu 1934 roku objął stanowisko dowódcy plutonu czołgów, a w 1937 roku ukończył szkołę wojsk pancernych znajdującą się w Uljanowsku. Wkrótce po tym został dowódcą plutonu czołgów 23 Brygady Zmechanizowanej, stacjonującej na Dalekim Wschodzie.

W 1938 roku wziął udział w walkach nad jeziorem Chasan, po czym na krótko został zwolniony z armii. W kwietniu 1939 roku jednak powrócił do służby, gdzie awansowano go na dowódcę kompanii czołgów w 36 Brygadzie Pancernej, która działała w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Uczestniczył w wojnie z Finlandią w latach 1939-1940, a w kwietniu 1940 objął stanowisko dowódcy batalionu czołgów średnich w 30 pułku czołgów 15 Dywizji Pancernej, także w Kijowskim Specialnym Okręgu Wojskowym. Latem 1940 roku brał udział w aneksji Besarabii przez ZSRR.

Od czerwca 1941 roku Raftopułło był zaangażowany w walkę przeciwko Niemcom, uczestnicząc w obronnych operacjach w zachodniej Ukrainie, a potem w obwodzie orłowskim. Jego batalion czołgów, pod jego dowództwem, zadał poważne straty przeciwnikowi w walce pod wsią Ilkowo 16 października 1941, niszcząc 43 czołgi. Niestety, w tej bitwie został ranny odłamkiem miny i skierowany do szpitala. Ponownie został ranny 21 lutego 1942 w rejonie Rżewa, a po wyleczeniu, w maju tego samego roku, przeszedł do sztabu wojsk Stalingradzkiego Okręgu Wojskowego, a następnie Frontu Stalingradzkiego, gdzie wziął udział w decydujących zmaganiach podczas bitwy pod Stalingradem.

W roku 1943 Raftopułło objął stanowisko dowódcy batalionu szkolnego w szkole wojsk pancernych w Uljanowsku. W 1949 roku ukończył Wyższą Szkołę Wojsk Pancernych im. Mołotowa w Leningradzie. Po zakończeniu służby wojskowej w 1955 roku, osiedlił się w Kijowie, gdzie spędził resztę swojego życia oraz zmarł. Został pochowany w tym mieście.

Odznaczenia

Anatolij Raftopułło był odznaczonym bohaterem, którego osiągnięcia i oddanie zostały docenione przez władze. Oto niektóre z jego najważniejszych odznaczeń:

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego, przyznana 11 stycznia 1942,
• Order Lenina, przyznany trzykrotnie – w kwietniu 1941, 27 grudnia 1941 oraz 11 stycznia 1942,
• Order Czerwonego Sztandaru, zdobyty dwukrotnie – w 1938 oraz 1 czerwca 1940,
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy, przyznany 11 marca 1985,
• Order Czerwonej Gwiazdy,
• oraz liczne medale.

---

Oceń: Anatolij Raftopułło

---