Stefan Wyczółkowski


Stefan Michał Wyczółkowski, który przyszedł na świat 13 sierpnia 1893 roku w Chełmie, to postać o znaczącym dorobku w historii Polski. Jako major piechoty Wojska Polskiego zgromadził liczne osiągnięcia w swojej karierze wojskowej. Wyróżniony Orderem Virtuti Militari, jednym z najważniejszych odznaczeń wojskowych w Polsce, świadczy to o jego bohaterstwie i oddaniu w walce o niepodległość kraju.

Jego życie zakończyło się tragicznie w kwietniu 1940 roku w Charkowie, gdzie padł ofiarą zbrodni katyńskiej, która na zawsze pozostanie w pamięci narodowej jako jeden z najbardziej brutalnych i bolesnych rozdziałów w historii Polski.

Życiorys

Wyczółkowski urodził się 13 sierpnia 1893 roku w Chełmie, jako syn Romualda oraz Antoniny z Grabińskich, która zmarła w 1906 roku. Po zakończeniu nauki w gimnazjum klasycznym, młody Stefan złożył przysięgę wojskową i wstąpił do armii rosyjskiej.

W roku 1915 ukończył szkołę oficerską w Odessie, po czym aktywnie walczył na froncie. W 1917 roku, mając stopień kapitana, dołączył do 1. polskiego pułku rezerwowego. Po wybuchu rewolucji w Rosji, udało mu się przedostać do Francji, gdzie dołączył do Armii gen. Hallera. Tam pełnił funkcję dowódcy kompanii, a następnie batalionu w 1. pułku strzelców polskich.

W drugiej połowie kwietnia 1919 roku, Stefan był jednym z pierwszych oficerów, którzy dotarli do Polski, gdzie złożył przysięgę i wstąpił do Wojska Polskiego. Jako żołnierz 43. pułku strzelców Legionu Bajończyków, aktywnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, dowodząc batalionem.

Po zakończeniu działań wojennych, pozostał w siłach zbrojnych. W 1922 roku został zweryfikowany na stopień kapitana piechoty, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku. Kontynuował służbę w 43. pułku strzelców, obejmując dowództwo II baonu. W tym samym roku awansowano go do rangi majora piechoty, z datą starszeństwa od 1 lipca 1923 roku. Pozostał w jednostce do 1928 roku, po czym został przeniesiony do 56. pułku piechoty wielkopolskiej na stanowisko dowódcy I baonu.

Od 1930 roku, znajdował się w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, wykonując różnorodne zadania, takie jak dowódca Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 6a w Rawie Ruskiej, oraz kierownik 6. Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie.

W czerwcu 1934 roku powierzono mu stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień w Radomsku. 1 września 1938 roku, jednostka przez niego dowodzona, została przekształcona na Komendę Rejonu Uzupełnień Radomsko, a jego stanowisko otrzymało nazwę 'komendant rejonu uzupełnień’. W marcu 1939 roku wciąż pełnił tę funkcję, a w 1939 roku służył w Departamencie Piechoty MSWojsk.

W trakcie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, Stefan w niewyjaśnionych okolicznościach dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku, gdzie wiosną 1940 roku został tragicznie zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie. Jego ciało zostało potajemnie pochowane w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach, gdzie od 17 czerwca 2000 roku znajduje się Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu.

W dokumencie NKWD, figuruje na liście starobielskiej pod numerem 538. Po jego śmierci, 5 października 2007 roku minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, nadał mu pośmiertnie stopień podpułkownika. Awans został ogłoszony publicznie 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości 'Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów’.

Ordery i odznaczenia

Wśród wyróżnień, które otrzymał Stefan Wyczółkowski, znajdują się liczne medale i odznaczenia, odzwierciedlające jego zasługi i dokonania. Oto niektóre z nich:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1559, przyznany 13 kwietnia 1921,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Państwowa Odznaka Sportowa,
  • Krzyż Wojenny z Francji, przyznany w 1932 roku,
  • Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée), przyznany w 1921,
  • Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny z Francji, przyznany w 1921.

Warto zaznaczyć, że 17 stycznia 1933 roku Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości zdecydował się odrzucić wniosek o przyznanie mu tego medalu, uzasadniając swoją decyzję brakiem pracy niepodległościowej.

Twórczość

W dziełach Stefana Wyczółkowskiego można znaleźć wiele istotnych informacji dotyczących historii wojskowości, co najlepiej ilustruje jego praca zatytułowana „Zarys historji wojennej 43-go Pułku Strzelców Kresowych”. Publikacja ta, wydana w Warszawie przez Wojskowe Biuro Historyczne w 1928 roku, wchodzi w skład serii „Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920”. Niestety, w książce nie podano numerów stron, co może utrudniać nawigację po jej treści.

Przypisy

  1. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 25 [dostęp 28.08.2024 r.]
  2. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 28.08.2024 r.]
  3. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
  4. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 17.09.2024 r.]
  5. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 15.09.2023 r.]
  6. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  7. a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 03.01.2022 r.]
  8. Księga Cmentarna Charkowa, 2003, s. 616, podano, że urodził się 19.08.1892 r.
  9. Kazimierz K. Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki, Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, 2000, s. 325.
  10. Rocznik Oficerski 1928, s. 70.
  11. Rocznik Oficerski 1932, s. 26, 435.
  12. Rocznik Oficerski 1924, s. 232, 349.
  13. Rocznik Oficerski 1923, s. 251, 408.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 23.04.1921, s. 811.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 15 z 11.11.1928, s. 408.
  16. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 34 z 27.08.1921, s. 1318.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 04.07.1932, s. 336.
  19. Rybka i Stepan, 2006, s. 19, 856.
  20. Księga Cmentarna Charkowa, 2003, s. 616.
  21. Księga Cmentarna Charkowa, 2003, s. LXXIV.

Oceń: Stefan Wyczółkowski

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:12