Josef Serczuk, znany również jako Józef Sierczuk (hebr. יוסף סרצ'וק), to postać, która pozostawiła po sobie znaczący ślad w historii. Urodził się w 1919 roku w Chełmie i zmarł 6 listopada 1993 roku w Tel Awiwie.
W czasie niemieckiej okupacji, Serczuk odegrał kluczową rolę jako dowódca grupy żydowskich partyzantów, którzy prowadzili działalność w okolicach Lublina. Jego działania miały na celu opór przeciwko okupantowi oraz wsparcie społeczności żydowskiej w tym trudnym okresie.
Życiorys
Życie Josefa Serczuka naznaczone było tragicznymi wydarzeniami, które miały miejsce podczas II wojny światowej. Po zmarłych rodzicach oraz innych członkach rodziny, którzy zostali zamordowani w getcie w 1941 roku, Serczuk i jego brat Dawid zostali deportowani do Sobiboru. Po zaledwie jednym dniu w obozie, uciekli do pobliskiego lasu, gdzie wspólnie z innymi ocalałymi zebrali się, aby stworzyć podstawy grupy partyzanckiej.
W trakcie trwania wojny, do ich grupy przystępowali Żydzi, którzy zdołali uciec z okolicznych gett oraz Sobiboru. Wśród tych ocalałych znajdował się Dow Freiberg (1927–2008), któremu udało się przeżyć i później stać się pisarzem powojennym.
Serczuk zmarł 6 listopada 1993 roku w Tel Awiwie, mając 74 lata.
Przypisy
- Dov Freiberg: To Survive Sobibor. Gefen Publishing House, 2007 r., s. 301–377, 319–322. ISBN 965-229-388-1.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Szymon Gorczyński | Adolf Moczulski | Zygmunt Bohusz-Szyszko | Janusz Jerzy Sobolewski | Zdzisław Mazurkiewicz | Wacław Banaszewski | Jan Stangryciuk-Black | Aleksander Onoszko | Anatolij Raftopułło | Michał Parada | Mikołaj Charłamp-Charłamow | Józef Bocheński | Stanisław Basow | Edmund Soja | Jan Kayzer | Witold Bałachowski | Witold Jerzy Fałkowski | Stefan WyczółkowskiOceń: Josef Serczuk