Stanisław Basow był pułkownikiem oraz pilotem w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Jego kariera wojskowa w znaczący sposób przyczyniła się do rozwoju lotnictwa wojskowego w Polsce.
W życiu zawodowym Basowa można odnaleźć wiele interesujących aspektów związanych z jego działalnością i osiągnięciami w zakresie lotnictwa.
Życiorys
Stanisław Basow był ważną postacią w historii, będąc synem Wawrzyńca. Po rozpoczęciu I wojny światowej, jego rodzina została ewakuowana w głąb Rosji. W 1919 roku z sukcesem ukończył dziewięcioletnią szkołę w Kakczytawie, a w 1920 roku rozpoczął swoją karierę wojskową, wstępując do Armii Czerwonej. Otrzymał przydział do Sybirskiego pułku piechoty, a w 1921 roku ukończył Podoficerską Szkołę Piechoty w Omsku.
W latach 1926-1929 kształcił się w Oficerskiej Szkole Piechoty we Władywostoku. Po tym czasie postanowił zmienić rodzaj broni i zwrócił się z prośbą o przeniesienie do lotnictwa. W wyniku tego, we wrześniu 1931 roku ukończył Wojskową Szkołę Pilotów w Czkałowie. Jego kariera w lotnictwie jednak została zakłócona, gdy w lipcu 1938 roku został aresztowany i skazany na pobyt w Gułagu, z którego odzyskał wolność w czerwcu 1939 roku, na powrót włączając się do służby w Armii Czerwonej.
W maju 1941 roku, Basow został mianowany szefem Wydziału Bojowego Wyszkolenia w Moskwie, co stanowiło znaczącą odpowiedzialność w kontekście wojskowym. Następnie, do czerwca 1944 roku, pełnił funkcję szefa sztabu eskadry w Szkole Pilotów Myśliwskich. Jego kariera w lotnictwie przyspieszyła, gdy 10 czerwca 1944 roku został przeniesiony do ludowego Wojska Polskiego, obejmując stanowisko szefa Wydziału Lotnictwa w Sztabie 1 Armii Wojska Polskiego.
W październiku 1945 roku, objął rolę szefa sztabu 4 pułku lotnictwa szturmowego, a 20 grudnia 1948 roku został szefem Wydziału Wyszkolenia Bojowego w Dowództwie Wojsk Lotniczych. Tego samego dnia objął również dowództwo 36 specjalnego pułku lotniczego w Warszawie.
Na zakończenie swojego wojskowego życia, 18 lipca 1957 roku, Stanisław Basow przekazał obowiązki swojemu następcy, po czym wrócił do ZSRR. Ostatnie informacje na temat jego dalszych losów są niestety niedostępne.
Ordery i odznaczenia
Stanisław Basow był osobą, która odegrała istotną rolę, a jego osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne nagrody i odznaczenia, jakie otrzymał w trakcie swojego życia. Poniżej przedstawiono wyróżnienia, które otrzymał:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Walecznych,
- Srebrny Krzyż Zasługi – dwukrotnie,
- Order Lenina,
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy,
- Order Czerwonego Sztandaru,
- Order Czerwonej Gwiazdy,
- czechosłowacki Krzyż Walecznych.
Przypisy
- M.P. z 1947 r. nr 58, poz. 413 „oficerom i podoficerom Wojsk Powietrznych za dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdzcą, oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Józef Bocheński | Mikołaj Charłamp-Charłamow | Josef Serczuk | Szymon Gorczyński | Adolf Moczulski | Zygmunt Bohusz-Szyszko | Janusz Jerzy Sobolewski | Zdzisław Mazurkiewicz | Wacław Banaszewski | Jan Stangryciuk-Black | Edmund Soja | Jan Kayzer | Witold Bałachowski | Witold Jerzy Fałkowski | Stefan Wyczółkowski | Michał Parada | Anatolij Raftopułło | Aleksander OnoszkoOceń: Stanisław Basow